در این دنیای ماشینی که همه به داشته ها و نداشته های یکدگر چشم دوخته اند
من کلیدی در دست دارم که یادگاریست از دو چشم تر ...
می دانی همه داراییم چشمهایم و نفسم است
و آنچه میبینم دم
و آنچه میکشم بازدم است .
دوست دارم
دوست دارم اسم هر چه مینویسم را
شعربگذارم
دوست داشتن ارثیه زیباییست ..
(ن.ط)
همه کارم شده در خود شکستن
پاسخحذفنمانده دیگر از من جز نوشتن
ای کاش قلم هم می دونست که گاهی نوشتن برای یک انسان همه چیزه ...
سلام
پاسخحذفخیلی خیلی زیباست.