در ساحل سن دیه گوی کالیفرنیا قدم می زدم و با زنی پیرو سنت ماه- نوعی مکتب اسراری
زنانه که براساس هماهنگی نیروهای طبیعت کار می کند- صحبت می کردم.
خیره به پرندگانی که روی دیواره ساحلی نشسته بودند, پرسید:
- ((دوست دارید یک مرغ دریایی را لمس کنید؟))
روشن بود که دوست داشتم. اما هربار که به ان ها نزدیک می شدم, پروازکنان می گریختند.
- ((بکوشید نسبت به ان ها احساس عشق کنید. سپس, این عشق را هم چون یک رشته نور,
از درون قلب خود بیرون بکشید و به قلب مرغ دریایی بتابانید. و در ارامش به او نزدیک شوید.))
به توصیه های ان زن عمل کردم. دوبار موفق نشدم,
اما در بار سوم, گویی به حالت "جذبه" وارد شده باشم,
توانستم مرغ دریایی را لمس نمایم. "جذبه" خود را با همان نتیجه مثبت تکرار کردم.
این تجربه را در این جا, برای انانی تعریف می کنم که مایلند دست به این تجربه بزنند.
دوست جادوگرم گفت:((عشق در جاهایی پل می زند که غیرممکن می نماید.))
برگرفته از: دومین مکتوب / نوشته: پائولو کوئلیو /
ترجمه: دکتر ارش حجازی و دکتر بهرام جعفری / نشر کاروان / ص 92
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر