شبانه

اندکی بدی در نهاد تو
اندکی بدی در نهاد من
اندکی بدی در نهاد ما...-
ولعنت جاودانه بر تبار انسان فرود می آید.

آبریزی کوچک به هر سراچه- هرچند که خلوتگاه عشقی باشد-
شهر را
از برای آن که به گنداب در نشیند
کفایت است.

احمد شاملو- مجموعه ی آیدا، درخت، خنجر و خاطره

توضیح: میان سروده های احمد شاملوآنچه که به "شبانه ها" موسوم هستند، جای ویژه یی دارند. دلیلش هم این است که شاعر از طریق نهادن نام یکسان بر آن ها، نوعی پیوند میانشان برقرار کرده است. شاملو اعتقاد راسخ داشت که شعر به مفهوم واقعی اش، خود جوش است. به عبارتی دیگر، نمی توان هوس شعر سرودن کرد و چیزی با ارزش آفرید. بایدانگیزه یی درونی از تو بخواهد که شعری را خلق کنی. معروف است که شاملو گاه به واسطه ی این که یک سرویک تن داشت و هزارسودا و هزار سامان، برای ثبت شعری که به ذهن اش غلتیده بود، سراسیمه دنبال کاغذ و قلم می گشت. با این توصیف، می توان تصور کرد-و برخی از نزدیکان او هم بر همین عقیده اند- که شبانه های شاملو نام خود را از اعماق وجودشاعر وام گرفته اند. لازم است یا آور شویم که شبانه های شاملوراه گشا هم بودند و بر پاره یی از نو سرایان هم عصر او تاثیر گذاردند . در این رهگذر می توان از "دریایی ها"ی یداله رویایی و "در بی تکیه گاهی ها"ی علی باباچاهی نام برد